Δεν νοιάζομαι καθόλου αν οι πολιτικοί αυτής της χώρας πνιγούν στα δικά τους βοθρολύματα,καλό στην Ελλάδα θα κάνουν....κι αν τους έχει μείνει μια σταλιά ντροπή θα έπρεπε να το επιδιώξουν.(Δυστυχώς όμως οι φελλοί και τα σκ@τ@ επιπλέουν).
Δεν δίνω δεκάρα αν το παπαδαριό θα συνεχίσει να υπάρχει χρυσοποίκιλτο και απαστράπτον, όταν δίπλα μεσουρανεί η δυστυχία, η ανεργία, η αβεβαιότητα και ο τρόμος που σκοπίμως έσπειραν από την αρχή της κρίσης όλες οι παραπάνω κατηγορίες υπανθρώπων, με ένα και μόνο στόχο.
Την αύξηση του τραπεζικού λογαριασμού τους, την άσκηση εξουσίας, το σφιχταγκάλιασμα της διαπλοκής.
Δεν με νοιάζει αν οι """δημοσιογράφοι""" στοχοποιούνται, με νοιάζει αφάνταστα που στοχοποιήθηκαν από όλους αυτούς οι άνθρωποι,χωρίς κανέναν ενδοιασμό, χωρίς ίχνος ντροπής και φιλότιμοι.Που να το βρουν άλλωστε, παρότι χρήμα υπάρχει άφθονο το άτιμο το φιλότιμο, όπως και η τιμή δεν αγοράζονται.
Δεν μου καίγεται καρφί ποιος θα πάρει τηλεοπτική άδεια-οι ίδιοι διαπλεκόμενοι συμμετέχουν έτσι και αλλιώς-με νοιάζει τι θα γίνουν οι εργαζόμενοι που πατιούνται ως βατράχια στη μάχη των βουβαλιών.Και δεν μιλώ για τους """δημοσιογράφους""" αυτοί θα την βρουν την άκρη της νεοδιαπλοκής και θα τρυπώσουν!!Δεν έχει χρώμα το χρήμα είναι αλήθεια, ούτε η διαπλοκή, ούτε η αλητεία.
Με νοιάζουν τα παιδιά που χάνονται γύρω μας, οι άνθρωποι που δεν έχουν κουράγιο πια ούτε να φωνάξουν, οι νέοι άνεργοι σύγχρονοι σκλάβοι των 250 ευρώ, οι άνεργοι πενηντάρηδες που δεν ελπίζουν πια ούτε σε δουλειά, ούτε σε σύνταξη,οι νέοι επιστήμονες που φεύγουν,οι ανασφάλιστοι που απλά περιμένουν αβοήθητοι το θάνατο.
Ποια είναι η εναλλακτική; Η απάντηση είναι μία και αυτονόητη...ΕΜΕΙΣ...όχι εμείς για να βολευτούμε σε καμιά θεσούλα, όχι εμείς οι κομματάρχες,οι μετέχοντες σε κλαδικές,οι παρατρεχάμενοι.
ΕΜΕΙΣ που η μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια θέλει να μας χαρίσει αγκαλιά θανάτου. ΕΜΕΙΣ που δεν ανεχόμαστε το γερμανό να λέω δεν πληρώνω γιατί χρωστάτε, δεν ανεχόμαστε πια κανένα λαμόγιο να κουνά το δάχτυλο, κανέναν ...πολιτικό να μας παραμυθιάζει. ΕΜΕΙΣ που δεν τα φάγαμε μαζί, δεν κάναμε παράνομες συναλλαγές, δεν ακολουθήσαμε το γνωστό δρόμο του σαλιγκαριού(σέρνοντας, γλείφοντας και κερατώνοντας).ΕΜΕΙΣ...μείναμε λίγοι ε; ή μήπως το 30% των άνεργων, ανασφάλιστων, απλήρωτων, δεν είναι λίγο τελικά;
Το blog δεν φοβάται τη στοχοποίηση, μάλλον θα είναι τιμή μας και καμάρι μας!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου